czujka

czujka: czujka {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż Ib, CMc. czujkajce; lm D. czujkajek {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'człowiek lub niewielki oddział (głównie w wojsku) pełniący wartę w czasie postoju lub dokonujący zwiadu; straż, czata': {{/stl_7}}{{stl_10}}Porozstawiać czujki. Czujki donoszą o siłach nieprzyjaciela. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}techn. {{/stl_8}}{{stl_7}}'urządzenie ostrzegawcze wykrywające określonego typu zmiany w otoczeniu i przekazujące impuls uruchamiający system alarmowy': {{/stl_7}}{{stl_10}}Czujka na podczerwień. Czujki wstrząsowe w ścianach bankowego sejfu. Czujka pożarowa. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

czujka — ż III, CMs. czujkajce; lm D. czujkajek 1. «człowiek lub oddział postawiony na straży, wysłany w teren w celu zasięgnięcia wiadomości o nieprzyjacielu; warta, czaty» Rozstawić, wzmocnić czujki. 2. techn. «samoczynne urządzenie ostrzegające, czułe… … Słownik języka polskiego
pikieta — ż IV, CMs. pikietaecie; lm D. pikietaet 1. «straż, warta, czujka; żołnierz lub niewielki oddział (zwykle kawalerii) stojący na czatach» Ułan na pikiecie. Wysyłać, rozstawiać pikiety. 2. przestarz. «gra w karty, rozgrywana 32 kartami; biorą w niej … Słownik języka polskiego
čiuika — ×čiùika (l. czujka) sf. (1) 1. rudinė, milinė: Jis dar turi senovinę čiùiką Pun. Su čiuika apsiklėstusi M.Valanč. Piemenį apvilko čiuikelè ir išleidė ganytų Sv. 2. menk. jauna mergaitė, piemenė: Ne čiùikos dainiuo[ja] – užaugusios moteriškos… … Dictionary of the Lithuanian Language

Academic Dictionaries and Encyclopedias